شناسایی عوامل زمینه ای ارتقای مدیریت دانش در دانشکده های کشاورزی

با ورود به هزارۀ سوم میلادی، شاهد تغییرات سریع در فناوری ها و شدت پیچیدگی محیط هستیم. در چنین شرایطی، ایجاد مزیت رقابتی پایدار، نیازمند نوع جدیدی از سازمان هاست که قابلیت خلق دانش کیفی را داشته باشند. مؤسسات آموزش عالی از جمله دانشکده های کشاورزی نیز برای مقابله با چالش های پیش رو، به خلق دانش و مدیریت بهینۀ آن نیاز دارند. به همین دلیل از مدیران دانشکده های کشاورزی انتظار می رود که با مدیریت هر چه بهتر و مؤثرتر دانش سازمانی به صورت سازماندهی شده و تلفیق آن در فرهنگ سازمانی، عملکرد دانشکده­های کشاورزی را بهبود بخشند. در این خصوص، شناخت عوامل مؤثر بر ارتقای مدیریت دانش می تواند راهنمایی برای مدیریت بهتر آن باشد.این تحقیق با هدف تبیین عوامل زمینه ای ارتقای مدیریت دانش در مؤسسات آموزش عالی کشاورزی صورت گرفته است. روش پژوهش، توصیفی- پیمایشی است. جامعۀ آماری تحقیق را کلیۀ اعضای هیئت علمی دانشکده های کشاورزی تشکیل دادند که 1482 نفر بودند و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب، 350 نفر انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه گردآوری شد. روایی پرسشنامه با بهره گیری از نظرهای متخصصان و پایایی آن با اندازه گیری آلفای کرونباخ (91/0) در مرحلۀ پیش آزمون تأیید شد. تحلیل عاملی عوامل مؤثر بر ارتقای مدیریت دانش در دانشکده های کشاورزی با استفاده از نرم افزارspss، به استخراج هفت عامل زیربنایی منجر شد. این عوامل شامل فرهنگ سازمانی دانش مدار، ساختار سازمانی انعطاف پذیر، توسعۀ حرفه ای دانشگران،ارزیابی و اندازه گیری، زیرساخت فناوری اطلاعات، الگوگیری و استراتژی بودند که در مجموع 22/67 درصد از واریانس عوامل زمینه ای مؤثر بر مدیریت دانش در دانشکده های کشاورزی را تبیین کردند. از این رو، پیشنهادهای زیر برای ارتقای مدیریت دانش در دانشکده های کشاورزی ارائه می شود:ارتقای فرهنگ مشارکتی برای تسهیم دانش، توسعۀ حرفه­ای منابع انسانی دانشگر به منزلۀ عنصر کلیدی در سیستم مدیریت دانش و جهت گیری دانایی محور در تعریف و تدوین چشم اندازها،اهداف و راهبردهای دانشکده های کشاورزی.